Geschiedenis Diabolos Rugbyclub

Sinds haar ontstaan in 1991 heeft de Diabolos Rugbyclub zich op zeer korte tijd in gans België weten op te werken tot één van de meest sympathieke clubs van het land. Hoe is dit in zijn werk gegaan? Een kort relaas.

In februari 1991 ontvouwen stichter Simon Waterkeyn, 22 jaar, en trouwe vriend Bruno Gerrits, 18 jaar, bij de Vlaamse Rugbybond hun plannen om een Rugbyclub te stichten in Schilde.
Simon had al heel wat rugby-ervaring opgedaan bij het toenmalige Rubes Edegem en wilde nieuwe horizonten opzoeken.
Waarom niet starten bij zijn scouts vrienden van Schilde?

Deze zullen dan ook de kern uitmaken van een zeer jonge ploeg, die in het seizoen 1991-1992 start in de 4de afdeling van de Belgische competitie onder de naam:
Antwerp Diabolos Rugbyclub Schilde VZW

Naast de twee hoger geciteerden, maken ook ondermeer Taki Proios, Fifi Raetinckx, Laurent De Nil, Thomas Waterkeyn en de gebroeders Plissart deel uit van de mannen van het eerste uur.
Marc Ruiters komt vanuit RC Leuven de ploeg versterken en regelde toen voornamelijk de administratie.

Het zijn moeilijke tijden. Er wordt getraind aan het Pleintje en de gemeente Schilde stelt een terrein ter beschikking aan de gemeentelijke sportterreinen in de Moerstraat in ‘s-Gravenwezel.
Omdat er daar evenwel geen douches en kleedkamers zijn, worden al de wedstrijden het eerste seizoen op verplaatsing gespeeld.
Door onervarenheid en door de jeugdige leeftijd wordt het eerste seizoen een “ramp”-seizoen. Zware nederlagen, onvolledige ploeg, gekwetsten enz.. maar… toch een lichtpunt!
Het eerste punt op de laatste speeldag, 16-16 op Peruwelz.

Ondanks die moeilijke periode, blijven de jonge Diabolos enthousiast volharden.
En dat werkt aanstekelijk, gezien enkele oudgedienden van Rubes Edegem de ploeg komen versterken. Wij denken aan Ivo Van Regenmortel en Paul Goethals.

Tijdens het seizoen 1992-1993 wordt dan ook de eerste historische overwinning behaald en dan nog wel tegen Laakdal, 13-15.

In die periode biedt zich ook de Welshman Malcolm Davies aan als trainer en even later ook de Franse spelverdeler Erik Bossan. Erik is één van de zo vele buitenlandse spelers, die zich in de korte geschiedenis van de club thuis hebben gevoeld.

Ondertussen heeft de Club ook het Clubhuis van de korfbal Club Erika ingepalmd, zodat de thuiswedstrijden ook effectief in Schilde kunnen worden afgewerkt.
Dit alles heeft een positief effect en de eerste echte promotie en kampioenstitel vieren we in het seizoen 1994-1995. Op de Heizel wordt Anderlecht verdiend verslagen met 10-3. Historisch voor de club!

In 1998 komt de Ier Jim Moloney als trainer-coach de rangen vervoegen.
De Diabolos houden gedurende verschillende seizoenen goed stand, komen weliswaar – weerom door een herschikking in de indeling van de nationale afdelingen – in 4de afdeling terecht – en mogen in het seizoen 2002-2003 weerom de titel vieren in 4de afdeling, na een reeks van 18 ongeslagen wedstrijden.

In 2002 komt ook Alex Michiels, technisch directeur van de Vlaamse Rugbybond en meest gediplomeerd trainer in Vlaanderen, de club vervoegen als trainer.
Tijdens het seizoen 2004-2005 wordt de eindronde in derde afdeling nipt gemist. De daarop volgende seizoenen gedijd RC Schilde Diabolos goed in 3de nationale. Door alweer een herschikking in de competitie organisatie moeten we na het seizoen 2007-2008 samen met 4 andere ploegen uit 3de naar de 1ste regionale verhuizen. 2008-2009 wordt een schitterend jaar! Met 14 overwinningen op een rij worden alle matchen gewonnen en halen we titel binnen en promoveren naar 3de nationale.
In het seizoen 2009-2010 schrijven we weer geschiedenis door voor het eerst met een volwaardige 2de ploeg in competitie te komen.

Buiten de competitie worden er ook een aantal pracht prestaties geleverd in de bekercompetitie. In het seizoen 2002-2003 wordt de halve finale bereikt van de Beker van de Inspanning en in het seizoen 2004-2005 wordt de finale gewonnen van de Beker van België-Bowl.
Schilde was ook finalist van de Beker van Vlaanderen in 2009.

De Senioren maakten al geregeld een uitstap naar het buitenland en “tourden” ondermeer in Ierland, Engeland, Frankrijk en Nederland. Verscheidene Europese clubs vonden reeds de weg naar Schilde voor een internationale ontmoeting.
Enkele spelers van Schilde speelden zich via de nationale ploeg ook internationaal in de kijker.
Zo kunnen Ivo Van Regenmortel, Simon Waterkeyn, Bram De Roeck, Bruno Gerrits en Robert Feldbrugge bogen op meerdere selecties bij het Belgische Senioren team.
Laurent De Nil, Thomas Waterkeyn, Diedrich De Beukelaar, Alex De Roeck, Maxim De Roeck, Peter Petra, Filip Verhoeven, Brendan Richards bij het Belgische Junioren team en meerdere andere spelers bij de Vlaamse selectie.

In 2005 ondergaat de club een naamswijziging en zal voortaan heten:
Schilde Diabolos Rugbyclub VZW

Door de aanwerving van Alex Michiels in september 2002, wordt er in datzelfde jaar ook een aanvang genomen met het opstarten van een Rugbyschool.
Waar tot dan niet aan jeugdwerking wordt gedaan, wordt dit thans één van de grote prioriteiten van de club. De komst van Alex brengt een ware metamorfose teweeg, RC Diabolos ontwikkelt zich tot een volwaardige rugby club die op een aangename en sportieve manier rugby aanbiedt in alle leeftijdscategorieën.

En het bewijs is er. Na 10 jaar jeugdwerking, kan Schilde bogen op meer dan 150 jeugdspelers, onderverdeeld in al de bestaande categorieën.
In het seizoen 2005-2006 werd er zelfs gestart met een volwaardige Cadetten- en Junioren ploeg.
Jaar na jaar is Schilde, dankzij de inzet van talrijke vrijwilligers, één van de sterkst groeiende clubs op gebied van jeugdwerking in Vlaanderen.
In 2009 gaan RC Schilde Diabolos en Halle Ladies samen. Zo hebben ook de dames hun stek gevonden binnen onze club.

Onze club telt op dit ogenblik 5 ereleden, met name Erik Bossan, Ro Lindner, Tony De Roeck, Alex Michiels en wijlen Alex De Neef.
De stichter van de club, Simon Waterkeyn, en Marc Ruiters, samen meer dan 16 jaar lang voorzitter, werden ondertussen als ere-voorzitter aangesteld.